دلیل عصبانی شدن پس از پرسه زیادی در اینترنت - واندر هنگر

گاهی اوقات زمان های استرحت و خالی خود را مشغول فیلم تماشا، چت کردن یا فقط در حال گشتن در اینترنت سپری می کنیم. دقیقا بعد از گشتن حدود 2 الی 3 ساعت در اینترنت با فشاری عصبی زیاد گوشی را خاموش می کنیم و در گوشه ای می اندازیم، با خود می گوییم: کلافه ام کرد، دیگر بس است. ما در ادامه به موضوع عصبانیت ناشی از استفاده زیاد اپلیکیشن ها و اینترنت می پردازیم که در این روز ها بیشتر هم شده است.

دلیل عصبانیت در همه افراد یکسان نیست و به دسته های زیر تقسیم می شوند، شما جزو کدام دسته هستید؟

همه ما بار ها این جمله را که می گوید: ظاهر زندگی کسی را با باطن زندگی خود مقایسه نکنید را شنیده ایم؛ اما بیایید قبول کینم هر چه این جمله ساده است فهماندن آن به کودک درون کاری بس سخت است. اتفاقی که برای مان میفتد این است که این کودک بازیگوش درون ما هر چه را که می بیند می خواهد و از ما می خواهد که خواسته اش را برآورده کنیم؛ اما آیا می توانیم؟ و همین موضوع باعث عصبانیت بی اساس ما از خودمان، زندگی ای که داریم و حتی همسرمان می گردد. کودک درون مانند تمام بچه ها احتیاج به حمایت، نوازش و محافظت دارد. می توانیم از اول خود را از این آسیب های روانی دور نگاه داریم، چرا که بعد از گذشت مدتی منجر به مسائل روانی ای از جمله افسردگی، اسکیزویید و حتی مازوخیسم می گردد.

به این فکر می کنیم که چقدر اینترنت خوب است و چقدر کار ها را برای مان راحت نموده است. دقیقا همینطور است؛ اما گاهی اوقات باید قبول کنیم یک نسخه برای همه کارساز نیست. شما به جای اینکه از قاب اینستاگرام یک جمله از کتاب یا یک دیالوگ از یک فیلم را بخوانید برای تان نه تنها کارساز نیست؛ بلکه دقیقا این چیزی است که در سبک زندگی شما نیست. انسان های ایده آلیست، کسانی که همه چیز را کامل و بی نقص می خواهند و برای آن کوشش می نمایند با این چند جمله نصفه و نیمه تغذیه نمی شوند و بیشتر در خود عطش ایجاد می نمایند. حالا شما باید ببینید اگر انسان ایده آل گرایی هستید چند ماه است که در خود عطش ایجاد نموده و به آن پاسخ ندادهاید. خشم شما به دلیل تغذیه نشدن روح شماست. بیایید قبول کنیم هنوز هم خریدن و خواندن کتاب کاغذی و تماشا یک فیلم کامل برای مان دلچسبتر از رفرش کردن صفحه مجازی است.

گاهی اوقات با وجود دانستن این موضوع که کار های عقب افتاده داریم، ولی نمی توانیم دست از فضای مجازی بکشیم و به نوعی قدرت تصمیم گیری مان را از دست می دهیم. در این زمان ما داریم کاری را انجام می دهیم که به نوعی سرگرمی تلقی می گردد؛ اما بخشی از مغز ما همچنان درگیر کار های جدی تری است که باید انجام می دادیم بنابراین نه تنها خستگی در ننموده؛ بلکه خسته تر هم شده است. زیرا مدام در حال جدال برای یادآوری خود به شما بوده است. در آخر این جدال بین کار های مهم تر و سرگرمی هر چند ناکام، ما را به عصبانیت می کشاند و این گونه است که دیگر تمرکز لازم برای انجام کار های جدی را نداریم.

منبع: ایرنا