نشانگان آشیانه خالی چیست؟ - واندر هنگر

نشانگان آشیانه خالی مربوط به احساس تنهایی، اندوه و سوگ والدین ناشی از دور بودن از فرزندانشان است که به راستا زندگی های خودشان رفته اند.

این احساس فقدان، افسردگی، بی هدف بودن و اندوه ممکن است هنگام رفتن فرزندان به شهری دیگر برای ادامه تحصیل دانشگاهی یا ازدواج و تشکیل خانواده مستقل بوسیله آنها در والدین بروز کند.

مادران به طور معمول بسیار بیشتر از پدران درگیر این احساس اندوه می شوند و در مادران خانه دار این احساس اندوه شدیدتر است.

توجه داشته باشید که نشانگان آشیانه خالی یک تشخیص بالینی یا اختلال روانی نیست. این نشانگاه به دوره ای گذرا از زندگی افراد اشاره می کند که احساس تنهایی و فقدان مشخصه ان است. گرچه والدین می خواهند بچه هایشان با رشد کردن به صورتی بزرگسالانی مستقل درآیند، اما هنگامی که فرزندانشان واقعا به این مرحله می رسند، والدین ممکن است احساسات متناقضی را تجربه کنند و تخت فشار عاطفی قرار گیرند.

والدینی که پس از مستقل شدن فرزندانشان و تنها شدن، دچار اندوه بیش از حد شده و زندگی روزانه و کارشان مختل می شود باید از افراد متخصص کمک بگیرند.

اگر رابطه قبلی میان پدرومادر و فرزند با تعارض، جدایی و خصومت همراه باشد، این احساس اندوه و سردرگمی والدین پس از رفتن فرزند ممکن است شدیدتر هم باشد.

این دوره گذرای اندوه وقتی به خوبی به انتها می رسد که رابطه مثبت و معناداری که همراه با پشتیبانی عاطفی از یکدیگر باشد، بین والدین و فرزندان مستقل شده برقرار شود. روابط مثبت به هر دو طرف امکان می دهد به تعاملی سالم با هم داشته باشند، تعاملی که هم برای جوانی که به سمت استقلال پیش می رود ضروری است و هم برای والدینی که سنشان دارد بالا می رود اهمیت دارد.

اگر اندوه، افسردگی و ناراحتی که پدر یا مادر تجربه می کنند، زیاد و غیرقابل تحمل باشد و زندگیشان را مختل کند، ممکن است نیاز به رواندرمانی یا حتی تجویز دارو وجود داشته باشد.

البته والدین در اغلب موارد با حفظ تماس با فرزند مستقل شده از راه های گوناگون از تلفن زدن و پیامک یا ای میل فرستادن گرفته تا دیدار حضوری می توانند به تدریج با این دوره جدید زندگیشان کنار بیایند. در موارد احساس استرس و تنهایی جستجوی حمایت اجتماعی و عاطفی نزدیکان و اطرافیان می تواند سودمند باشد. به جز این مراقبت شخصی به شکل رژیم غذایی سالم، خواب کافی، ورزش و تفریحات هم توصیه می شود.

برخی از والدین هم برای اینکه از اشتغال خاطر با فرزند دور شده شان رها شوند، این دوره گذار را با پرداختن به سرگرمی ها، مسافرت، گذراندن اوقات با دوستان یا تلاش برای پیشرفت های شغلی یا تحصیلی پر می کنند.

• بررسی علل بروز فرزندسالاری: تعویض جایگاه میان والدین و فرزندان