مقاله: پاییز شاعران چه رنگی است؟
به گزارش واندر هنگر، کریم رجب زاده با اشاره به این که پاییز بهار عارفان است می گوید: پاییز فصلی است که با خود نوعی دلتنگی همراه دارد. خود واژه پاییز یا خزان، یک نوع حالت استعاری پیدا می نماید؛ یعنی پاییز می تواند نشانگر ظلمت، ستم و ظلم باشد و شاعران ما هم از این استعاره استفاده نموده یا در مقابل آن بهار را گذاشته اند.
او با ابراز علاقه نسبت به پاییز و سرودن درباره آن می گوید: پاییز برای من اندوه و غم نداشته و به نظرم برهه ای است که می توانیم زیبایی و آرامش خاصی را ببینیم و اثرات آن را در شعرهای مان به کار ببریم و این اثرات را جاودانه کنیم.
پوران فرخ زاد در کتاب از پاییز (زنجیره ای از شعرهای پاییزی از سروده های کهن تا امروزین در قالب های گونه گون درباره چیستی واژه خزان نوشته است: چنان که می دانیم زایش هر واژه، در هر زمان بر پایه نماد و نمود ریشه یا ریشه هایی است که بتوان به یاریگریشان، آن احتیاج ویژه را برآورده ساخت. برای نمونه، نامواژه تابستان، آمیزه ای است از واژه تاب تابیدن و تابش و ستان صندلی و هنگام که معنای آن اشاره ای است به هنگام تابش خورشید و گرما. یا زمستان که آن اشاره ای است به هنگام سرما و سردی هوا. و واژه بهاران به هنگامِ بهی هوا، جوانه زدن درختان، و شکوفه برآوردن آن گیاهان است.
منبع مقاله: پاییز شاعران چه رنگی است؟