دوباره ابرهای طوفانی، دوباره داماش - واندر هنگر

به گزارش خبرنگاران ، میثم محبوب ، جام حذفی موسوم به عرصه خلق شگفتی هاست. نخستین تیمی که این فصل به مرحله یک چهارم نهایی این جام راه یافته تیمی است که به رغم داشتن طرفداران پرتعداد و وفادار چند سالی میگردد که جایش در سطح نخست فوتبال کشور خالی است.

داماش گیلان در حالی به جمع هشت تیم برتر جام حذفی صعود نموده که برای سومین سال متوالی در لیگ دسته دوم روزگار می گذراند و اکنون به عنوان تنها تیم لیگ دویی با حضور در جمع هشت تیم دور یک چهارم نهایی بار دیگر فریاد زنده بودنش را به گوش فوتبال و اهالی آن می رساند. به همین دلیل داماش را به برادفورد 2015 تشبیه نموده اند که توانسته بود از سطح سه فوتبال انگلیس و با حذف چلسی مورینیو به مرحله یک چهارم جام حذفی راه پیدا کند.

برای پی بردن به عمق اشتیاق و وفاداری طرفداران داماش به تیم محبوب شان کافی است که یک بار در هوای نمناک فوتبال شهر باران قدم بزنید و یک بازی داماش را از نزدیک ببینید که طرفداران این تیم چگونه نود دقیقه ایستاده و یک نفس برای حمایت از ابرهای توفانی شهرشان از حنجره و تمام توان شان هزینه می نمایند.

بیراه نیست اگر بگوییم که سطح نخست فوتبال کشور برای زنده ماندن، عطش طرفدار به وجود داماش و تیم های پرطرفداری مثل داماش را احتیاج دارد. همین داماش اما با داشتن مسائل زیاد، تنها با کوشش های یک مالک خصوصی و پشتوانه طرفدارانش به سختی نفس می کشد و قدم بر می دارد.

داماشی ها از هر فرصتی برای رساندن فریادشان به گوش فوتبال ایران و متولیانش استفاده می نمایند. آنها هنوز در پی باز پس دریافت غرور گذشته شان هستند و حتی به قیمت سرخ نگه داشتن صورت با سیلی هم که گردیده می جنگند. رشتی ها دو سال است که فرصت حضور در جام حذفی را غنیمت شمرده اند. فصل گذشته تا یک هشتم نهایی جام پیش آمدند و در یک مصاف جانانه یکصد و بیست دقیقه ای در آبادان در برابر صنعت نفت با دریافت گل دقیقه 120، علی رغم ارایه یک نمایش تحسین برانگیز از جام کنار رفتند. سال جاری اما تا اینجای کار تا مرحله یک چهارم نهایی پیش آمده و در جمع هشت تیم برتر نام شان را به ثبت رسانده اند.

نمی دانیم که آیا آنچه به برادفورد 2015 گذشته شباهتی داشته با آنچه داماشی ها امروز با آن روبرو اند یا خیر. در اینجا هم مجال کافی برای پرداختن به مسائل داماش نیست اما اینقدر می دانیم که بازیکنان داماش با راهنمایی سیامک فراهانی و همکارانش با تمام وجودشان برای تا اینجا رسیدن کوشش نموده اند و چنان سزاوارانه ظاهر گردیده اند که شایسته تحسین و تشویق هستند. ---

آن ها که از ابعاد و زوایا داماش باخبرند این تحسین را عمیقاً تایید می نمایند. داماشی ها کاری نموده اند که یک بار دیگر جای خالی شان در سطح اول فوتبال کشور احساس گردد. لاجوردی پوشان و طرفداران شان، خواستار نفس کشیدن در هوایی تازه هستند. امیدواریم این تیم دوست داشتنی، مالک، بازیکنان و طرفدارانش را دریابند.

9 – 230 + 230