دادخواست و نحوه تنظیم آن - واندر هنگر

نوشتن دادخواست اولین اقدامی است که شخص برای آغاز یک دعوای حقوقی باید انجام دهد. بسیاری از تصمیم های دادگاه به نکاتی وابسته است که در متن دادخواست ذکر شده است. زیرا مهمترین بخش یک دعوی حقوقی نوشتن خواسته خواستار به طور شفاف و دقیق است. بنابراین دقت و توجه در نوشتن دادخواست، در فرایند رسیدگی در دادگاه می تواند بسیار مفید و کارامد باشد. در ادامه در مورد نحوه نوشتن و تنظیم دادخواست با خبرنگاران همراه باشید.

دادخواست چیست؟

هنگامی که شخصی می خواهد علیه فرد دیگری اقامه دعوا کند، مدعی شناخته می گردد و باید درخواست خود را به عنوان خواستار، در برگ دادخواست ذکر کند. به عبارت دیگر دادخواست، طرح ادعا و تقاضای دادرسی نزد دادگاه در اوراقی مخصوص به نام برگ دادخواست است.

این اوراق را می توان از محل فروش اوراق قضایی واقع در دادگستری ها و مجتمع های قضایی سراسر کشور تهیه کرد. در مراجع قضایی که چند شعبه وجود دارد، دادخواست پس از تنظیم و تکمیل، به دفتر شعبه اول ارائه می گردد.

دادخواست می تواند توسط خود فرد یا وکیل او تنظیم و ارائه گردد.

مطابق قانون، دادخواست باید حاوی نکات زیر باشد:

نام و نام خانوادگی و نام پدر

سن خواستار (شخصی که دعوا را مطرح می نماید)

اقامتگاه، که شامل محل زندگی یا محل کار و در واقع محلی که بتوان به خوانده (شخصی که علیه او دعوایی مطرح می گردد) دسترسی داشت و اوراق قضایی را به محل سکونت او فرستاد.

شغل خواستار

در صورتی که دادخواست توسط وکیل تقدیم گردد، معینات کامل وکیل نیز باید درج گردد.

اگر نشانی خوانده معلوم نباشد، یا به عبارت دیگر مجهول المکان باشد، آدرس او یک بار در روزنامه منتشر خواهد شد.

نحوه تنظیم دادخواست

برگ دادخواست دارای چند قسمت است، که باید خواستار آن ها را پر کند. یکی از مهمترین موارد، معین خواسته و بهای (ارزش) آن است که باید در دادخواست معین گردد. به آنچه که مدعی از دادگاه درخواست می نماید اعم از اقتصادی یا غیر اقتصادی، خواسته یا مدعی به می گویند.

در واقع خواسته، تعهدات یا مواردی است که خواستار خود را مستحق دریافت آن می داند. به طور مثال زنی که مهریه را حق خود می داند، در قسمت خواسته باید تعداد سکه ها را قید کند. یا مردی که همسر وی، بدون دلیل موجه و قانونی، منزل مشترک را ترک نموده، باید در قسمت خواسته، الزام به تمکین را قید کند. بنابراین خواستار باید آنچه را که حق خود می داند در خواسته درج کند.

شایان ذکر است، دادگاه نمی تواند در مسائلی که به موضوع خواسته ارتباطی ندارد وارد و در مورد آ ن ها حکم صادر کند. اگرچه دادگاه باید تمام خواسته های خواستار را مورد رسیدگی قرار دهد، اما گاهی ممکن است به دلیل عدم شفافیت و مبهم بودن متن خواسته، قاضی محق بودن خواستار را تشخیص ندهد و به طور کامل یا به طور نسبی، او را بدون حق بشناسد. بنابراین فرد در نوشتن خواسته، باید دقت و توجه بسیاری داشته باشد.