تدوین برنامه سوم براساس قوانین 50 سال پیش، شورا ناپلئونی رای ندهد
به گزارش واندر هنگر، به گزارش خبرنگاران ، فردا برنامه 5 ساله سوم شهردار تهران از سوی شهردار به رییس شورای شهر داده خواهد شد. قرار بود برنامه سوم اواخر تیر ماه به شورای شهر تهران ارائه گردد، اما به دلیل افزوده شدن محورهایی که اعضای شورای شهر تهران پیشنهاد داده بودند و تغییر شهردار تهران در این فاصله و پیشنهاد برخی موضوعات از سوی وی روند تدوین برنامه تا خاتمه تابستان به طول کشید.
حجت الله میرزایی معاون شهردار تهران درباره جزییات برنامه سوم شهر تهران می گوید: این برنامه در قالب 91 حکم پیشنهادی در 11 فصل به همراه یک پیوست از طرح و پروژه های قابل اجرا در فاصله سال های 1398 تا 1402 تدوین گردیده که در صورت تصویب نهایی در شورای اسلامی شهر تهران، مبنای عمل شهرداری در سال های پیش رو خواهد بود.
وی ادامه می دهد: همراه با این برنامه، بیش از 30 سند به عنوان اسناد پشتیبان برنامه با محوریت آینده نگری، مالیه شهرداری، آسیب شناسی برنامه دوم، فقر شهری، حکمروایی و توسعه محله محور به اعضای شورا تقدیم می گردد تا در جریان پشتوانه پژوهشی و مطالعاتی برنامه سوم نیز قرار بگیرند.
به گفته میرزایی، یکی از مهمترین اسناد پشتیبانی که در برنامه تهیه گردیده، سند آینده نگری شهر تهران در افق 1410 است که با توجه به پیش بینی ها اجرا شده، بتوانیم اهداف و جهت حرکت برنامه ها را به درستی تبیین و اجرایی کنیم.
معاون شهردار تهران اضافه می نماید: این برنامه در مقایسه با برنامه دوم که 168 حکم داشت، عملیاتی تر و منسجم تر تدوین گردیده است.
وی بر ضرورت تداوم نقد این برنامه از سوی نخبگان تاکید می نماید و می گوید: در زمان آنالیز برنامه در شورای شهر هم نخبگان می توانند نظرات و نقدهای سازنده خود به محتوای برنامه را هم به شورای شهر و هم معاونت برنامه ریزی شهرداری منتقل نمایند، تا در جهت هرچه پربارتر شدن این برنامه کوشش کنیم.
به نظر می رسد با این فراخوان فردا همزمان با ارائه برنامه به شورا برنامه سوم در اختیار عموم نیز قرار گیرد تا امکان انتقال نظرات نخبگان شهری فراهم گردد .
تاریخ مصرف برنامه های بلند مدت تمام گردیده
برخی کارشناسان شهری معتقد برنامه ای که معاونت برنامه ریزی شهرداری تهران فردا به شورای شهر تهران می دهد به استناد قانون نوسازی و عمران 50 سال قبل تهیه گردیده است.
برنامه نویسان شهری معتقدند که برنامه نویسی برای شهرهایی که بر روال گذشته اداره نمی شوند، منسوخ گردیده است.
به اعتقاد کارشناسان شهری امروز اولویت شهر و شهرداری تهران برنامه نیست. در حالی که در برخی از مواقع تصمیمات نابجای ارگانهای دولتی، تصمیمات و لوایح مطالعه نگردیده برخی از نمایندگان مجلس، برنامه های اعضای شورای شهر در هر دوره، برنامه های شهرداران در هر دوره هر یک خود ناخواسته سیاستی هایی را بر شهر تحمیل می نماید.
رضا احمدی کارشناس حوزه شهری معتقد است بسیاری از برنامه های بلند مدت شهری را تدوین نمایندگانشان پشت میزها نوشته اند. او مثال طرح جامع و طرح تفصیلی را می زند که به دلیل عدم کار میدانی برخی پلاک ها در دو پهنه قرار گرفته بودند.
او می گوید: مسئول بحران شهر، شهرداری تهران است و وقوع هر بحرانی اثرات زیان باری برای شهروندان و مدیریت شهری خواهد بود. وقوع بحران در شهر همچون یک زمین لرزه یا آتش سوزی و یا سیل های ناشی از آب های روان و یا برف. آیا تهران از این بحران ها در امان است؟ نوشتن برنامه در اتاق های جلسات بدون درک و لمس مسائل شهر از این بحران ها جلوگیری می نماید یا فقط زینت بخش کتابخانه های شهرداری است.
احمدی با اشاره به سخنان مدیران شهری که بارها اعلام نموده اند برنامه سوم شهرتهران مشارکتی ترین برنامه پایتخت است می گوید: آیا تدوین نمایندگان برنامه براساس ماده 15 قانون نوسازی و عمران شهری از هدایت وزارت کشور هم بهره برده اند؟
او به هزینه هایی که تدوین برنامه های بلند مدت بر شهر تحمیل می نماید اشاره می نماید و می گوید: هزینه های تهیه و تدوین برنامه به طور کاملا واقعی در سایت شفاف اعلان عمومی گردد، این که هزینه قراردادهای تحقیقی برون سپاری گردیده برای برنامه سوم به چه میزان بوده است؟ اعم از هزینه های مجریان طرح تدوین برنامه، استادان دانشگاه، مدعوین جلسات در گروهها و مناطق، کتب منتشر گردیده به عنوان اسناد پشتیبان و سایر هزینه های مرتبط.
این کارشناس حوزه شهری اضافه می نماید: برنامه سوم شهر تهران براساس قانون نوسازی و عمران تهیه گردیده است. این قانون مربوط به 50 سال قبل است. مجلس شورای ملی وقت که شورای اسلامی شهر تهران وجود نداشت با وضع قوانینی در حوزه شهرها، شهرداری های وقت را ملزم به نوسازی و عمران در بخش نیازمندیهای شهری مکلف می کرد. اینکه چرا شهرداری و شورای اسلامی شهر تهران در طول تاریخ خدمت رسانی خود به شهروندان تهرانی بر قانونی که در سال 1347و براساس شرایط آن روزهای کشور تهیه گردیده است، پافشاری داشته اند تعیین نیست و اینکه چرا در طول 40 سال گذشته و یا تاریخ 20 ساله شوراهای شهر قوانین و مصوباتی متناسب با اداره شهرهای کشور تهیه نگردیده است قابل بحث و آنالیز است.
احمدی با اشاره به این که مدیران شهری بارها در سخنانشان از شکست برنامه دوم سخن گفته است و برنامه دوم را برنامه ای برون سپاری گردیده و سفارشی نامیده است، می گوید: چگونه می توان برای برنامه سوم شهر تهران ضمانت اجرایی قائل شد و آن را پیروز و موفق ارزیابی کرد؟ آیا برنامه سوم برون سپاری گردیده نبوده است؟ اگر برون سپاری نگردیده است نقش مجریان طرح تدوین برنامه که عمدتا از بخش خصوصی و استادان دانشگاهی بوده اند چیست؟
این کارشناس حوزه شهری می گوید: اگر شهردار فعلی تهران به احتمالی براساس قانون منع بکارگیری بازنشستگان از کارکناره گیری کند آیا شهردار بعدی تهران بر برنامه تهیه گردیده مدیر پیش از خود وفادار است؟ و براساس آن پیش خواهد رفت؟ چه ضمانت اجرایی برای انجام نشدن آن توسط شهرداران وقت پیش بینی گردیده است؟ مگر مدیران فعلی شهرداری تهران بر برنامه دوم که یک سال با آن کار کردند وفادار بوده اند؟
او ادامه می دهد: در برنامه سوم مسئولان و مجریان تدوین برنامه سوم شهر تهران چه سیاستی را برای افزایش مشارکت مردم در شهر خود به کار خواهند گرفت؟ تدوین نمایندگان برنامه سوم آیا الگوی توسعه شهر تهران را از شهردار محوری و مدیر محوری و غیرمشارکتی بودن خارج ساخته اند. انتقادی که به مدیریت شهری سابق گردیده بود. درکدام بخش برنامه سوم این الگو توصیف گردیده است و یا به تشریح آن پرداخته است؟
احمدی با طرح این پرسش که شش الویتی که تدوین نمایندگان برنامه سوم در مصاحبه ها و سخنان خود به آن اشاره داشته اند به چه میزان رعایت گردیده است؟ و ضمانت های قانونی و اجرایی تحقق آن چیست؟ آیا برنامه سوم از نظام برنامه ریزی تفضیل گرا خارج گردیده است؟ می گوید: برنامه سوم شهر تهران در پنج ساله آینده، شهر از ریخت افتاده و فاقد هویت شهری را به شهری موزون تبدیل می نماید؟
در تدوین برنامه سوم چه میزان از مشارکت، نظرات و دیدگاههای کارکنان شهرداری تهران بکار گرفته شد؟ همچنین چه تعداد از شهروندان تهرانی از تهیه این برنامه مطلع بودند و در مشارکت آن نقش داشته اند؟ آیا جلسات انتخابی برخی از گروهها می تواند نمایندگی چند میلیون شهروند تهرانی را برعهده داشته باشد؟ از شورای اسلامی شهر تهران انتظار می رود در نهایت دقت و آنالیز صحیح به این برنامه که هرچند براساس قانون 50 سال گذشته است و امروز شهر تهران نیازهای منحصر به خود را داراست، ناپلئونی رأی ندهند. بلکه با دقت و آنالیز مسئولانه خود بار جدیدی بر شهر و شهروندان تحمیل ننمایند. ستون های فقرات شهر تهران ساییده گردیده است. چنانچه این برنامه پیش از تصویب در سایت شهرداری و سایر رسانه در معرض دید عموم قرار گیرد و با اطلاع رسانی گسترده از شهروندان خواسته گردد نظرات خود را بر این برنامه پایدار سازند راهی مشارکت جویانه خواهد بود.
منبع: خبرگزاری مهر