خوش شانسی سرمربی پرسپولیس در لیگ برتر - واندر هنگر

هنوز مجموع عملکرد پرسپولیس در لیگ برتر هم چنگی به دل نزده است، با این حال آن ها مدعی اصلی قهرمانی هستند و این مسئله، از حجم نقدها می کاهد. اینکه پرسپولیس با این شرایط همچنان چشم به فتح جام دارد، غیراز توانایی های فنی این مجموعه، علت دیگری هم دارد که به افت سایر رقبا مربوط می گردد. اگرچه سال جاری سپاهان تیم پرمهره ای بسته، اما حتی بضاعت موجود پرسپولیس هم چیزی از تیم اصفهانی کم ندارد. 2 بازیکن میانی سپاهان سروش رفیعی و فرشاد احمدزاده هستند که خود یحیی گل محمدی ابتدای همین فصل آن ها را نخواست. بعلاوه امثال دانیال اسماعیلی فرد، امید نورافکن، مسعود ریگی، شهریار مغانلو و سجاد شهباززاده را باید جزو خوب های سپاهان دانست، اما از یاد نبریم پرسپولیس هم ستاره هایی نظیر جلال حسینی، کمال کامیابی نیا، میلاد سرلک، مهدی ترابی، وحید امیری، امید عالیشاه و مهدی عبدی را در اختیار دارد.

در این مدل مقایسه اما، به طور تعیین تر باید به استقلال اشاره نمود؛ تیمی که حالا حضور کوین یامگا و رودی ژستد در آن از نماد های ریخت وپاش به شمار می آید، اما نباید فراموش کرد موجودی این تیم در گذشته بسیار چشمگیرتر بوده است. به عنوان مثال دوره اولی که یحیی گل محمدی روی نیمکت پرسپولیس نشست، یعنی در نیم فصل دوم لیگ دوازدهم، استقلال تیمی بسیار قدرتمند در اختیار داشت که پیش از سرانجام فصل قهرمانی اش را قطعی کرد. در آن تیم ستارگانی همانند مهدی رحمتی، پژمان منتظری، امیرحسین صادقی، حنیف عمران زاده، خسرو حیدری، جواد نکونام، جی لوید ساموئل، مجتبی جباری، فرهاد مجیدی، آرش برهانی و... توپ می زدند.

این تیم در آن سال آخرین قهرمانی لیگی استقلال را به دست آورد و نتایج یحیی گل محمدی با پرسپولیس، تحت همین فشار زیر سؤال رفت. درنهایت هم گل محمدی بعد از شکست در ملاقات فینال جام حذفی برابر سپاهان در فضایی کاملا منفی از پرسپولیس جدا شد. او، اما امروز باید راضی باشد که چنین رقیب قدرتمندی ندارد، در غیراین صورت قافیه برایش بسیار تنگ تر از این ها می شد.

همشهری