خبرنگاران پسرکشی؛ کالبدشکافی متعادل مسئله تبعیض
به گزارش واندر هنگر، تهران- خبرنگاران- در این وانفسای مملو از انبوه سطحی نگری اینکه فیلمی مثل پسرکشی راهی اکران آنلاین شده که از ابتدا تا پایان دنبال ارائه نگاهی جامع از یک مسئله بشری است، جای تامل دارد.
ازجمله آفات سینمای ایران، نگاه سرسری و فاقد جامع نگاری در پرداخت به سوژه است. بارها دیده ایم کارگردانان برای برون رفت از یک نواختی داستان، درگیری پر سروصدا و به اصطلاح یقه گیری را در فیلم قرار می دهند بدون اینکه حتی منطقی برای آن ساخته باشند. شاید همین سرسری دریافت فیلمسازی سبب ساز فراوری بعضی فیلم های بی خاصیت در سینمای ایران شده است.
اما فیلم پسرکشی که راهی اکران آنلاین شده استداستانی در نقد خرافه و تصورات باطل دارد؛ داستانی که در چند دهه مختلف تاریخی روایت می گردد و بیش از هر چیز در مذمت تبعیض است؛ تبعیض بین فرزندان دختر و پسر در بعضی خانواده ها نه فقط در ایران که در همه جای جهان. تبعیضی که 1400 سال پیش پیامبر اسلام (ص) با ارج نهادن دختر خویش، شدیدا آن را رد کرد ولی متاسفانه بعضی جماعت خرافاتی همچنان بر آن اصرار می ورزند.
محمدهادی کریمی کارگردان فیلم کوشش نموده آرای خود در برطرف تبعیض را از دریچه یک داستان پرگره درباره زنانی روایت کند که به دلیل دخترزا بودن گرفتار رقابت با هوو و درنهایت جنایت در حق فرزندان ناتنی می شوند.
نیمه ابتدایی پسرکشی تکه تکه و با طمانینه به معرفی شخصیت و سپس کاشت بذرهایی دراماتیک مبادرت می کند که در نیمه دوم بار می دهند. پای بندی به سنت داستانگویی اساطیری باعث شده آنچه در نگاه اول مخاطب را ترغیب کند، دریافتن انتها زندگی شخصیت ها باشد ولی ساعاتی پس از تماشای فیلم است که مفهوم انسانی فیلم در رد تبعیض رخ می کند.
بازی های یکدست و پرجزییات بازیگران و به ویژه ژاله صامتی، آرمان درویش و بهاره کیان افشار در نقش های اصلی فیلم، به شدت به توازن فیلم یاری نموده و فرم بصری فیلم و به خصوص استفاده مناسب از نورپردازی و رنگ بندی پلان ها جهت سیر داستانی در دل تاریخ، متعادل از کار درآمده.
پسرکشی فیلم گرانی نیست و با حداقل هزینه و بدون بریز و بپاش های مرسوم در آثار تاریخی ساخته شده ولی به لحاظ استانداردهای بصری از آثار متداول تاریخی چیزی کم ندارد و قوت دراماتیک آن و به ویژه توانایی گره افکنی های منطق پذیر، شاید در بسیاری از آثار تاریخی پرخرج یافت نگردد.
ولی ورای همه اینها آنچه پسرکشی را قابل دیدن می کند جامع نگری در پرداخت به سوژه ای مبتلابه است. این جامع نگری اگر به درستی درک گردد قطعا در درازمدت سینمای ایران را پاک می کند از فیلم های هول هولکی فست فودی!
منبع: ایرنا