با تور مجازی از مجمع الجزایر مالدیو تماشا کنید
به گزارش واندر هنگر، مالدیو به خاطر استراحتگاه های منحصربه فردی که در جزیره های آن راه اندازی شده اند، نقش مهمی در صنعت گردشگری دارد و علاقه مندان بسیاری از سراسر دنیا به آن سفر می نمایند.
استراحتگاه های بسیاری در جهان هستند که طبیعت دست نخورده، صخره های مرجانی، ساحل زیبا و شن های سفید رنگ شان را به رخ توریست می کشند؛ اما بی شک برترین آن ها، همان هایی هستند که در جزیره های تماشایی مالدیو قرار گرفته اند. جزایر مالدیو، کشوری استوایی با مردمی خون گرم در جنوب آسیا است که از بیش از 1000 جزیره حلقه ای شکل مرجانی تشکیل شده است. این کشور کوچک، به شدت در معرض تهدیدهای ناشی از تغییرات آب و هوایی کره زمین قرار گرفته است و حقیقتا، بهشتی است که پیش از ناپدید شدنش از نقشه روزگار، باید آن را دید. با ما همراه شوید تا از دریچه تور مجازی به بازدید از این کشور دیدنی بپردازیم.
فقط 298 کیلومتر مربع از کل مجمع الجزایر مالدیو که در گستره ای در حدود 90 هزار کیلومتر مربع از آب های اقیانوس پراکنده شده،، خشکی است و از میان 1,190 جزیره مرجانی که این کشور را تشکیل داده اند، تنها 185 جزیره مسکونی هستند. یکی از شگفت انگیزترین مکان های این مجمع الجزایر که موضوع این تور مجازی است، آب سنگ هوادهو (Huvadhu Atoll) است که دومین آب سنگ بزرگ کشور و دهمین آب سنگ بزرگ در کل جهان است. کل مساحت این آب سنگ 3,152 کیلومتر مربع است و تنها 38.5 کیلومتر مربع آن روی آب قرار گرفته است.
آب سنگ هوادهو به دو بخش هوادهوی شمالی (گافو الیفو: Gaafu Alifu) و هوادهوی جنوبی (گافو دالو: Gaafu Dhaalu) تقسیم می گردد. هوادهوی شمالی شامل 82 جزیره و هوادهوی جنوبی شامل 152 جزیره است.
تنوع زیستی در آب های این جزایر، مانند هر منطقه دیگری از مالدیو، بسیار غنی است و زمین های آن ها نیز پوشیده از گیاهان گرمسیری فراوانی است. صخره های مرجانی مالدیو زیستگاه ماهی های عجیب و غریبی هستند و حتی دلفین ها و آبزی های دیگر سایر زیستگاه های دریایی نیز در این منطقه فراوان به چشم می خورند.
در 65 کیلومتری جنوب گادو (Gaddhoo)، یکی از جزایر آب سنگ هوادهوی جنوبی، آب سنگ زیبای دیگری به نام گناویانی (Gnaviyani) وجود دارد که جزیره مسکونی فوواه مولاح (Fuvahmulah) روی مرجان های آن تشکیل شده است. پهنای این جزیره کمی بیشتر از دو کیلومتر و درازای آن در حدود هفت کیلومتر است و آن، تنها جزیره آب سنگ گناویانی به شمار می آید. نزدیکی آن به خط استوا موجب شده است که این جزیره با برخورداری از دریاچه های باطراوات و زمین های باتلاقی، آب وهوای منحصربه فردی داشته باشد.
تنوع زیستی جانوران این آب سنگ بسیار جالب و ویژه است: خیلی از حیوانات محلی، پرندگان و ماهی های آن مختص همین منطقه خاص هستند و در محل دیگری زندگی نمی نمایند. ویژگی خاصی دیگری که گناویانی را از سایر جزیره ها در مالدیو متمایز می نماید، خاک بارور آن است که رشد و پرورش میوه ها و سبزیجات مختلف را ممکن می نماید. انوع مختلف پرتقال و آناناس هایی که در این جزیره می رویند قابل مقایسه با سایر نقاط جهان نیست. فوواه مولاح، از لحاظ فراوری میوه مانگو که نوعی میوه گرمسیری است، جایگاه نخست را در میان جزایر مالدیو دارد. شغل اصلی ساکنان این جزیره که در حدود 14 هزار نفر هستند، کشاورزی و البته توریستی است.
یکی از منظره ها طبیعی این جزیره که توریستان بسیاری را از کشورهای مختلف به اینجا کشانده است، ساحل تاندو (Thondu) با شن های سفیدش است که تحت برنامه های حفاظتی دولت قرار گرفته است. این ساحل، سنگریزه های ریز و گردی دارد که حتی پس از خشک شدن هم درخشش خود را حفظ می نمایند. اینجا تنها محل در جهان است که این نوع از سنگ ها را می توان در آن پیدا کرد و خیلی ها هم دلشان می خواهد که یک مشت از این سنگ ها را به عنوان سوغاتی یا برای یادگاری با خودشان ببرند.
پدیده طبیعی جذابی هم وجود دارد که هر چند وقت یک بار در اینجا روی می دهد. این پدیده که بیساولی (Bissaaveli) نامیده می گردد، رویدادی است که طی آن بخشی از شن های ساحل از خشکی فاصله می گیرند و به سمت کناره صخره مرجانی حرکت می نمایند و در نتیجه این حرکت، تالابی شکل می گیرد که محبوبیت بسیاری بین محلی ها و توریستانی که با تور به اینجا سفر می نمایند، دارد. ساحل در سمت دیگر این جزیره پوشیده از شن های سیاه رنگی است که در مالدیو، پدیده ای نادری است.
منبع: کجارو / airpano.com