خطر ریزش بادگیرهای لافت بر سر مردم و گردشگران
به گزارش واندر هنگر، عباس نوروزی، معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هرمزگان گفت: اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هرمزگان با بازسازی بادگیرها هم سعی در حفظ آن ها و هم سعی در ایمن سازی محیط دارد.
وی ادامه داد: بادگیرهایی که در سال گذشته بازسازی شدند و بادگیرهایی که امسال بازسازی می شوند خطری برای مردم نخواهند داشت اما خطر ریزش سایر بادگیرها وجود دارد.
وی افزود: پنج بادگیر بندر تاریخی لافت سال گذشته در مدت 45 روزبا مصالح بومی بازسازی شذ که سه بادگیر احتیاج به اندود و اقدام های حفاظتی داشته و 2 بادگیر به بازسازی کلی احتیاج داشت و برای آنها حدود 2 میلیارد ریال هزینه شد.
معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هرمزگان اضافه نمود: 100 میلیارد ریال برای بازسازی بادگیرهای روستای هدف گردشگری لافت احتیاج است اما این اداره کل تنها 3 میلیارد ریال اعتبار در امسال برای بازسازی این بادگیرها دارد که با این اعتبار مرحله دوم بازسازی بادگیرهای لافت را از هفته گذشته شروع نموده است.
نوروزی ابراز کرد: این مرحله از بازسازی بادگیرهای لافت به مانند پارسال شامل چهار بادگیر می گردد که تا مهر ماه ادامه می یابد و این تعداد برای برطرف خطر ریزش این بناهای تاریخی ناکافی است.
نوروزی تاکید نمود: خطر ریزش بادگیرها را در گذشته هم متذکر شده ایم و امیدواریم بتوان اعتبار مورد احتیاج را برای برطرف این خطر جذب کرد.
بندر لافت (بندر بادگیرها) با جاذبه های تاریخی و گردشگری تاریخی و طبیعی از بافت های ارزشمند جنوب کشور است که در سال 1385 به شماره 16315 در لیست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
لافت در گذشته به مدت طولانی مرکزیت جزیره قشم بود و زمانی هم نام تمام جزیره لافت بوده است و مردان آن از گذشته تا روزگاران نه چندان دور با لنج های بادبانی سفر های اقیانوسی می کردند.
آنان با کشور های آفریقایی و کشور هند تجارت می کردند به گونه ای که هنوز پیرمردانی هستند که بر زبان های هندی، سواحلی، عربی، انگلیسی و غیره تسلط کامل دارند. چهره طبیعی روستای لافت در میان درختان سبز گرمسیری و نخلستان های بلند، همراه با زیبایی خیره نماینده دریا و جنگل شناور حرا برای هر تازه واردی مجذوب نماینده و قابل توجه است.
سبک معماری خانه های روستا هم بسیار جالب و دیدنی است، بارزترین خصیصه معماری این روستا، بادگیرهای فراوان آن در مقدار های مختلف است. بناهای روستا بسیار نزدیک به هم ساخته شده و کوچه های آن هم بسیار تنگ و باریک هستند.
بادگیرهای کوچک و عظیم خانه های روستایی که در میان باغ ها و نخلستان ها قرار گرفته اند، شکوه و زیبایی خاصی به این روستای ساحلی بخشیده اند. این روستا علاوه بر زیبایی های تحسین برانگیز طبیعی خود، آثار ارزشمند تاریخ را هم در خود جای داده است که اهم آن ها عبارت اند از قلعه نادری، قلعه پرتغالی ها، چاه های تلا، دو آب انبار (برکه)، گنبدی مدور، گورستان تاریخی که سنگ نبشته های مربوط به هزار سال پیش در آن مشهود است و زیارتگاه های سید حسن منصور و شیخ اندرآبی در این روستا واقع هستند.
تمام خانه ها حیاط مرکزی و بادگیر دارند و هر چند سال یک بار به روش های سنتی بازسازی شده اند و به شکل اولیه خود به جای مانده اند که همین حدس زدن سن آنها را سخت نموده است. عوامل اصلی شکل دهنده معماری لافت مقابله با شرایط طاقت فرسای اقلیمی، و هم حفظ ارزش های مذهبی خانواده است، ترکیب اتاق ها و راهروها و ارتباط آن ها با حیاط، تحت تأثیر معماری نواحی مرکزی و حاشیه کویری ایران است.
مراکز محله ها، حول مساجد شکل گرفته اند و از میدان به مفهوم رایج آن در معماری ایرانی خبری نیست، سیمای عمومی روستا در بافت قدیم و نو فرق دارد که در بافت قدیم، سیمای عمومی لافت، چشم انداز ای اخرایی رنگ با بافتی فشرده و کوچه های کم عرض دارد و عناصر شاخص عمودی - بادگیرها - در آن جلب توجه می نمایند و در این بافت مساجد سفید رنگ که بیشتر آنها مناره دارند، خودنمایی می نمایند.
ایرنا نوشت، اما در بافت نو، همان سیمای رایج شهری دیده می گردد، تراکم ساختمانی کمتر، معابر گگردده تر و اطراف مساجد خالی تر شده است، لذا مرکز محله مفهوم خود را تا حدی از دست داده است.
منبع: گردشبان